معرفی جاذبه های گردشگری شهر باکو ، قلب جمهوری آذربایجان | قسمت دوم

همانطور که در قسمت اول گفتیم شهر باکو بزرگترین بندر و پایتخت جمهوری آذربایجان است که زمانی جزء مناطق آذربایجان ایران بوده است و آثار تاریخی و گردشگری بسیاری را از گذشته به ارث برده که در این مقاله تعدادی از آنها را به شما معرفی می کنیم.

شهر بندری باکو  که در ساحل غربی دریای خزر قرار دارد در تابستان هم به دلیل آب و هوای معتدل ، گردشگران زیادی برای‌ آشنایی با دیدنی ‌های این شهر به آن سفر می کنند.باکو از شهرهای قدیمی و تاریخی منطقه ‌ی آذربایجان است و بخش قدیمی آن هنوز برج و حصار قلعه ‌ی خود را دارد که یادگارانی از سده‌ های میانی هستند. پارک ‌های ساحلی بسیاری در این شهر وجود دارد و جشنواره ‌ها و برنامه‌ های متعدد هنری از جمله موسیقی ، تئاتر و اپرا در باکو برگزار می‌ شود که یکی از عوامل جذب گردشگر به این شهر است.

 باکو ۱۱ منطقه‌ ی شهری شامل  عزیزبایف ، بیناغدی ، قاراداغ ، نریمانف ، نسیمی ، نظامی ، صبالی ، صابونچی ، ختایی ، سوراخانی و یاسامال و نیز ۴۸ شهر است. این شهرها در  جزایر موجود در خلیج باکو و شهر صخره‌های نفتی که در دریا ساخته شده‌ اند ، بنا شده و خارج از باکو و در داخل دریای خزر قرار دارند. 

جاذبه های دیدنی باکو | قسمت اول

دیدنی‌ ها و جاذبه ‌های گردشگری متنوع دیگری نیز در اطراف باکو وجود دارد که در ادامه معرفی می کنیم:

مرکز هنرهای معاصر یارات  (Yarat Contemporary Art Centre)

مرکز هنری یارات یک سازمان هنری معاصر غیرانتفاعی است که از فعل امری «خلق کردن» است. این مرکز سالانه نمایشگاه‌ های زیادی برگزار می‌ کند و رویدادهای آموزشی را ساماندهی می‌ کند و از هنرمندان با برگزاری گالری و شرکت در جشنواره ‌های دوسالانه در جهان ، حمایت می ‌کند. یارات به پرورش فهم هنر معاصر در آذربایجان و ایجاد جایگاهی مناسب برای هنرمندان این کشور در سطح ملی و بین‌ المللی اختصاص یافته است.

خیابان شهدا

در دوران اتحاد جماهیر شوروی ، این خیابان به اسم پارک کیروف شناخته می‌ شد اما بعد از قتل عام مردم آذربایجان به دست نیروهای نظامی شوروی در دهه‌ی ۹۰ میلادی ، نام آن به خیابان شهدا تغییر کرد و همه ساله در ۲۰ ژانویه ، بزرگداشتی برای کشته ‌شدگان این قتل عام برگزار می‌ شود. آرامگاه کشته‌ شدگان این حادثه در این خیابان با نظم خاصی ردیف شده و این مکان به عنوان نماد افتخاری برای تمام جمهوری آذربایجان و استقلال مردم این کشور محسوب می‌شود. در این خیابان می توانید شاهد چشم ‌اندازی زیبا بر دریای خزر و خلیج باکو باشید و برج ‌های شعله را نیز از نزدیک ببینید.

موزه ادبیات نظامی

نمای بیرونی این ساختمان که مربوط به اوایل قرن بیستم می باشد با مجسمه‌ های بزرگ شخصیت‌ های ادبی این کشور بسیار زیبا و مناسب عکاسی است ، این موزه بزرگ و باشکوه در یکی از خیابان ‌های معروف باکو به نام خیابان حاکمیت قرار دارد.در ابتدا در سال ۱۹۴۷ ، این موزه به عنوان بنای یادبودی برای نظامی گنجوی ساخته شد که یکی از بزرگترین و غنی ‌ترین خزانه‌ های فرهنگ کشور آذربایجان است و در آن از بیش از ۳ هزار نسخه کتاب ‌های کمیاب و کتاب‌های خطی ، پرتره ، مجسمه ، مینیاتور و خاطرات شاعران نگهداری می ‌شود.

موزه ملی تاریخ جمهوری آذربایجان

بزرگ ترین موزه‌ ی کشور جمهوری آذربایجان موزه ملی تاریخ آذربایجان است که در شهر باکو قرار دارد. ساختمان این موزه در گذشته محل زندگی سرمایه‌ دار بزرگ ، نیکوکار آذربایجانی به نام زین ‌العابدین تقی‌یف بود که در سال ۱۹۲۰ تاسیس شد. این موزه شامل بخش های مختلفی از جمله تاریخ مدرن ، مردم ‌نگاری ، گروه تاریخ باستان و قرون وسطای جمهوری آذربایجان ، گردش علمی ، آزمایشگاه برای بازسازی موزه ، صندوق سکه ‌شناسی (شامل مجموعه ‌ای از یوگنی پاخوموف) ، طراحی هنر و کتابخانه است.

ونیز کوچک

اینجا را شبیه ونیز ساخته ‌اند و می ‌توانید در آن به قایق‌ سواری بپردازید. ونیز کوچک ، به همراه کافه میرواری  (Mirvari cafe)، سینما بهار و مراکز سرگرمی دیگر در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ در بلوار باکو ساخته شده است. مساحت ونیز کوچک بیش از ۱۰ هزار متر مربع است که ۲ جزیره‌ ی بزرگ و چند جزیره‌ ی کوچک دارد.

کوه آتشین  (‌ِYanar Dagh)

این کوه در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی باکو قرار دارد و آتش همیشه روشن آن ، گردشگران را به سمت خود می ‌کشاند. این آتش  از ذخایر گاز زیر زمینی و بدون لوله نشات می ‌گیرد.

موزه فرش آذربایجان

در سال ۱۹۶۷ موزه‌ ی فرش آذربایجان ساخته و در سال ۱۹۷۲ اولین نمایشگاه آن برپا شد که گفته می ‌شود اولین موزه‌ ی فرش دنیا بود. در این موزه که در بخش قدیمی شهر و در نزدیکی مسجد جمعه ساخته شده کارگاه‌ های آموزش فرش ‌بافی و صنایع دستی برگزار می ‌شود. این موزه انواع فرش و قالیچه از زمان‌ باستان تا معاصر و با استفاده از تکنیک‌ ها و اجناس متعدد را به نمایش گذاشته است. بعدها با هدف توسعه ‌ی این موزه ، ساختمان جدیدی طراحی و ساخته شد که طرح آن به شکل فرش لوله شده است. ساخت این بنا در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید و در سال ۲۰۱۴ به طور رسمی افتتاح شد. در این موزه تکنیک‌های بافت قالی و قالیچه‌ها در دوره‌های زمانی مختلف به نمایش گذاشته شده است.

معبد آتشگاه

معبد آتشگاه باکو در منطقه ‌ی سوراخانی این شهر قرار دارد که ساختمانی مانند قلعه‌ دارد. این آتشگاه از مجتمع پنج‌ گانه ‌ای تشکیل شده که یک حیاط دارد و توسط خانه‌ های موبدان زرتشتی محاصره شده است. یک محراب در وسط حیاط قرار دارد که قدمت آن به قرن‌ های ۱۷ و ۱۸ میلادی می ‌رسد. از سال ۱۸۸۳ میلادی ، زمانی که تاسیسات نفت و گاز در نزدیکی آن تاسیس شد ، متروکه شد ؛ بعدها در سال ۱۹۷۵ این محل را به موزه تبدیل کردند و امروزه ، ۱۵ هزار گردشگر در سال از آن بازدید می ‌کنند. آتشگاه باکو در سال ۱۹۹۸ نامزد ورود به فهرست میراث جهانی یونسکو شد.  در گذشته برای روشن ماندن آتشکده‌ های این معبد از گازی که به صورت طبیعی از زیر آن بیرون می‌ زد استفاده می ‌شد ، اما امروزه صرفا جهت مقاصد گردشگری از شهر باکو به این مکان گاز انتقال داده می ‌شود.

پارک ملی قبوستان  (Qobustan Milli Parkı)

پارک ملی قبوستان ، منطقه‌ ای است تپه ‌ای و کوهستانی در جنوب شرقی رشته ‌‌کوه ‌های قفقاز که نام رسمی آن چشم‌ انداز فرهنگی سنگ‌ نگاره‌ های قبوستان است. در این منطقه سنگ‌ نگاره‌ های تاریخی ، آثار باستانی ، گل ‌افشان‌ها و گازسنگ ‌ها  وجود دارد و به دلیل اهمیت بسیار زیاد آن ، در سال ۱۹۶۶، آن را تبدیل به منطقه ‌ای ملی-تاریخی کردند. در سال ۲۰۰۷ ، این منطقه به دلیل داشتن سنگ‌ نگاره‌ هایش ، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

یکی از قدیمی ‌ترین مکان های سکونت ‌های تاریخ بشری در آذربایجان اینجا است و به خوبی  فعالیت ‌های انسان‌های کهن مانند مراسمات رقص ، مناظر شکار ، تصاویر حیوانات و نجاری را به نمایش گذاشته است.