کوه مریخی چابهار
آشنایی با کوه مریخی در چابهار سیستان و بلوچستان
هر چند که سفر به مریخ زیاد هم دور از ذهن نیست اما شاید بتوانیم نمادی از سیاره ها و کره های دیگر را در زمین ببینیم. نقاش طبیعت گاهی دست به خلق چشم اندازهای زیبایی می زند که انسان ناخودآگاه فکر می کند مربوط به سیاره ای دیگر هستند.
کوه ها معمولا یکی از مهم ترین بخش های اکوسیستم های طبیعی محسوب می شوند. برخی از کوه ها به حدی زیبا هستند که به شهرتی جهانی رسیده اند ، با این وجود هستند کوه های که با تمام خاص بودنشان کمتر نامی از آن ها می شنویم که البته این مورد به بی توجهی مسئولان بر می گردد.
این کوه ها را نه طبیعت سرسبزشان و نه قله های برفی شان دیدنی کرده اند بلکه تنها شکل ویژه ای است که دارند. به جرات می توان گفت کوه های مینیاتوری یکی از منحصر به فردترین مواهب طبیعی است که در ایران وجود دارد و مشابهش را در کمتر جایی از دنیا می توان پیدا کرد مگر در سیاره ای دیگر همچون مریخ.
معرفی
کوه های مینیاتوری یا مریخی بخشی از طبیعت زیبای شهر همیشه بهاری چابهار به شمار می رود که متاسفانه چندان مورد توجه قرار نگرفته است. این کوه ها به سبب وضعیتی که دارند در دسته ی مناطق بدبوم یا بدلند قرار می گیرند.
ویژگی مشترک این مناطق عدم وجود پوشش گیاهی و نداشتن ارزش چراگاهی است. کوه های مینیاتوری از نوع رسوبی هستند و طبق نظر کارشناسان در گذشته های دور زیر تلی از خاک مدفون بوده که بر اثر گذشت زمان و بارش باران های موسمی از زیر خاک سر برآورده اند.
فرآیندهای تکتونیکی به دلیل فرورانش پوسته عمان به زیر مکران و فرسایش آبی و بادی از جمله مهم ترین دلایل شکل گیری این کوه ها بوده است. شیارهای ریز و یکدستی که روی این کوه ها وجود دارد سبب شده است تا نام مینیاتوری به خود بگیرند و جلوه ای به واقع فرازمینی داشته باشند.
عمر این کوه ها را بالغ بر ۵ میلیون سال برآورد کرده اند. کوه های مینیاتوری یا مریخی ادامه رشته کوه های زاگرس هستند که تا پاکستان ادامه دارند. ارتفاع این کوه ها متغییر بوده و از پنج متر تا بیش از صد متر در میان آن ها پیدا می شود.
نکته ی جالب پیدا شدن انواع فسیل ماهی و آبزی در این کوه ها است که ثابت می کند کوه های مینیاتوری در گذشته زیر آب قرار داشته اند. همچنین از آنجایی که کوه ها در نزدیکی دریا قرار دارند نمی توان اثر جزر و مد را روی آن ها نادیده گرفت.
در فاصله ی ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری بعد از چابهار می توان این کوه ها را پیدا کرد که تا کیلومترها امتداد دارند. در میان این کوه ها دریاچه ای منحصر به فرد به رنگ صورتی وجود دارد که لیپار نامیده می شود.
در مطلبی جداگانه به این دریاچه نیز پرداخته ایم. ترکیب این کوه ها با دریاچه ی لیپار چشم اندازی را پدید آورده که نمی توان به راحتی از آن چشم پوشی کرد. هر ساله همایشی به عنوان مریخ نوردی در چابهار برگزار می شود که طی آن علاقه مندان می توانند به صورت پیاده مسیری مشخص از ساحل دریای عمان و کوه های مینیاتوری را طی کرده و از تماشای مناظر بی بدیل این منطقه لذت ببرند.
متاسفانه تاکنون اقدام مهمی برای ثبت این اثر طبیعی به عنوان یک ژئوپارک ملی در سطح جهان صورت نگرفته است که امیدواریم این اتفاق در آینده ای نزدیک به وقوع بپیوندد.
آدرس
سیستان و بلوچستان ، ۵۰ کیلومتری چابهار ، جاده چابهار – گواتر
دسترسی
به چابهار که سفر کردید در سمت شرق به جاده ی منتهی به بندر گواتِر وارد شوید و بعد از طی حدود ۵۰ کیلومتر در سمت چپ جاده می توانید این کوه ها را ببینید. این جاده یکی از منحصر به فردترین جاده های ایران است که در طول آن می توانید علاوه بر کوه های مریخی ، دریاچه ی لیپار و دریای عمان را هم تماشا کنید.
بهار ، پاییز و زمستان بهترین زمان برای سغر به این منطقه است. از آنجایی که این ناحیه از نظر آلودگی نوری در وضعیت بسیار خوبی به سر می برد یکی از بهترین تفریحاتی که علاقه مندان زیادی هم دارد تماشای ستاره های شب و نجوم است.
خوشبختانه یک کمپینگ و مجتمع گردشگری در این منطقه برای رفاه حال گردشگران و استفاده از ظرفیت بالقوه ی آن تاسیس شده است که امکانات مناسبی را در اختیار مسافران قرار می دهد.
این مجتمع با مساحتی بالغ بر ۷ هکتار بین کوه های مریخی و ساحل دریای عمان ساخته شده است و شامل دو سالن ویژه اردوهای دانش‌آموزی ، فضای سبز ، سرویس های بهداشتی ، ۶ سوئیت ، آلاچیق ، سکوی ویژه رصد ستارگان می شود. آسمان این نقطه قابلیت رصد همزمان ۱۴ صور فلکی را دارد.
تعقیب
[…] کوه مریخی چابهار […]
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!